Blog dla kochających podróże i dla tych, którzy pragną podróżować
Swoją Ukraińską wyprawę rozpoczęliśmy na samym początku kwietnia 2013 roku i jeszcze zanim powróciliśmy z niej wiedziałam, że umieszczę jej opis na swoim podróżniczym blogu. Rozpoczęliśmy, ponieważ wzięły w niej udział cztery osoby – nasi dwaj zaufani znajomi, mój obecnie mąż i ja. Z rozbawieniem nazywaliśmy to podróżą przedślubną, gdyż niedługo po powrocie pobieraliśmy się. Osobiście, o samej Ukrainie przed wyjazdem dowiadywałam się niewiele. Może trochę dzięki temu Ukraina była bardzo pozytywnym zaskoczeniem pod każdym względem: bogactwa naturalnego, ludzi, kuchni, kultury. A oprócz tego okazała się być bardzo tania! Podróżowanie po Ukrainie to strzał w dziesiątkę!
Kilku znajomych opowiadało nam mrożące krew w żyłach historie o tym, że Ukraina jest niebezpieczna. Jestem zdania, że pojedyncze przypadki przestępczości ochoczo nagłaśniane przez media nie są wyznacznikiem bezpieczeństwa danego kraju – i nie pomyliłam się. Ukraińcy są ludźmi chętnymi do pomocy (bezinteresownie!), rozmownymi, otwartymi i przyjacielskimi. Czasami sami podchodzą i zagadują, ponieważ są ciekawi świata, a zwłaszcza Polski, gdyż mają tam dalekie rodziny, z którymi często kontakt jest utrudniony.
Ukraina to nie tylko Ukraińcy. To również piękne, nietknięte ludzką ręką naturalne przestrzenie i krajobrazy, takie jak Wielki Kanion Krymu czy krymskie góry. To także zabytki architektoniczne i piękne miasta: Kijów, Lwów, Odessa, Sewastopol, Bakczysaraj, Teodozja i wiele innych. To bogata kuchnia, na którą wpływ mieli i Rosjanie, i Tatarzy. Najchętniej zostalibyśmy tam jeszcze dłużej. W tym niesamowitym klimacie każdy znajdzie coś godnego zainteresowania. Niestety, etaty i ich ograniczenia nie pozwoliły nam cieszyć się Ukrainą tak długo, jak byśmy naprawdę tego chcieli. Wiele osób nie docenia uroku Ukrainy, jej swojskiego a zarazem egzotycznego klimatu. Choć jest blisko Polski, to aby przedostać się przez granicę potrzebny jest paszport. Nie jest tak dobrze rozreklamowana jak Czechy czy Słowacja. Wręcz przeciwnie: w mediach co chwila ktoś robi jej antyreklamę. Nie krępuj się, czytaj i zwiedzaj :)
Podczas naszego wolnego dnia nieprzerwanie padało. Dlatego też poczuliśmy się szczęściarzami, gdy następnego dnia rano deszcz ustał, a słońce raz po raz wychodziło zza chmur. Pełni zapału opuściliśmy wynajęte lokum i natrafiliśmy na schodach na Właścicielkę. Pani Właścicielka okazała się być kolejną rozmowną osobą chętną to bezinteresownej pomocy. Doradziła nam, co można zobaczyć oraz gdzie są przystanki dla marszrutki, i […]
Z plecakami na plecach i pełni podróżniczego zapału wsiedliśmy w marszrutkę z Bakczysaraju do Sewastopola. Podróż przebiegła sprawnie i w przyjemnej atmosferze wzbogaconej dźwiękami płynącymi z radia. Także widoki za oknem były piękne i interesujące. Zabawne, że to, co w Polsce uznaje się już za nieco „passé”, na Ukrainie jest jeszcze na topie – to niemal tak, jakby człowiek cofał […]
Do kanionu z Bakczysaraju najlepiej dostać się marszrutką jadącą do Sokolinoje (11 hrywien od osoby). Mimo, że jeżdżą dość rzadko, to warto, ponieważ największe masy turystów nadciągają od strony Jałty – z Sokolinoje nie przychodzi niemal nikt. Nie wiedzą, co tracą: przestrzeń wolną od tłumów oraz pyszne jedzenie… Nie wszystko jest za darmo Przeprawa z Sokolinoje do kanionu ma jeszcze […]
Bakczysaraj oryginalnie był miastem tatarskim, do czasów wojen z Rosją zakończonych rosyjską okupacją. Obecnie jest krymskim miasteczkiem turystycznym liczącym niespełna 34 tysiące mieszkańców – Tatarzy stali się mniejszością. Głównymi punktami turystycznymi są Pałac Chanów Krymskich, Wielki Meczet Chan-Dżami, wydrążony w skale Monastyr Uspieński oraz skalne miasta: Czufut-Kale, Bakła, Eski-Kermen, Mangup. Czego bronią mury Pałacu Chanów? Bronią wspaniałych komnat, pięknego meczetu, […]
Po dotarciu do Symferopola okazało się, że opuszczenie wagonu pociągu wcale nie oznacza końca przygód i atrakcji. Aby dostać się do naszego celu – Bakczysaraju – musieliśmy przesiąść się albo do kolejnego pociągu, albo do autobusu. Niestety, pociągi odjeżdżały w tym kierunku bardzo rzadko, więc opcja została tylko jedna. Money, money, money Przetransportowaliśmy się na dworzec autobusowy. Po drodze spotkaliśmy […]